Jak wybudować budynek z przeznaczeniem pod działalność gospodarczą?
Często zdarza się że zasadniczą trudnością, a jaką musi się uporać początkujący przedsiębiorca jest odpowiedni lokal z przeznaczeniem pod działalność gospodarczą. W tym celu niektórzy z nich decydują się na budowę nowego obiektu, który zapewni im odpowiednią przestrzeń, właściwą pod efektywny i innowacyjny proces produkcyjny, usługowy i logistyczny.
Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa oraz usługowa, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W kontekście tej ustawowej definicji, obiektem budowlanym przeznaczonym pod działalność gospodarczą może być np. restauracja, bar, kwiaciarnia, sklep (spożywczy, przemysłowy, ogrodniczy, papierniczy), punkt kserograficzny, zakład samochodowy, gabinet lekarski lub stomatologiczny, poradnia psychologiczna, zakład fryzjerski, czy też zakład kosmetyczny.
Administracja publiczna ingeruje jednak w kwestie wznoszenia obiektu z przeznaczeniem na działalność gospodarczą w dwojaki sposób.
Po pierwsze inwestor ma obowiązek postępować zgodnie z przepisami ustawy Prawo budowlane. Ustawa ta wymaga przede wszystkim uzyskania pozwolenia na budowę, ale także uprawnia właściwe organy administracji publicznej do działań kontrolnych nad prawidłowością prac budowlanych.
Po drugie budowa lub wykonywanie robót budowlanych nie mogą naruszać miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który gwarantuje ład przestrzenny na terenie określonej gminy, województwa i kraju.
Pozwoleniem na budowę jest decyzja administracyjna zezwalająca na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robot budowlanych. Jej uzyskanie wiąże się postępowaniem przed właściwym organem administracji publicznej.
W celu otrzymania pozwolenia na budowę należy zwrócić się do starosty powiatowego w celu przedłożenia następujących dokumentów:
a. wniosku na formularzu AB–1 (wzór dostępny zazwyczaj na oficjalnej stronie starostwa powiatowego)
b. oświadczeniu o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane na formularzu AB–0 (wzór dostępny na stronie Biuletynu Informacji Publicznej BIP).
c. projekcie budowlanym w 4 egzemplarzach, sporządzonym przez uprawnionego projektanta
d. uzgodnieniach, opiniach i pozwoleniach, które są przewidziane i wymagane przepisami szczególnymi, np. decyzja wyłączenia gruntu z produkcji rolnej.
d. zaświadczeniu o wpisie projektantów i sprawdzających (jeśli jest wymagane) wszystkich branż projekt budowy, na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego
e. informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia ze względu na specyfikę projektowanego obiektu budowlanego (art. 20 ust. 1 pkt. 1b Prawo budowlane),
f. oświadczenie projektanta oraz sprawdzającego (jeśli jest wymagany) o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
g. decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wzniesiony budynek musi spełniać wszystkie wymogi, jakie zostały ustalone w projekcie i dokumentacji prowadzonych prac budowlanych.
Drugą ważną kwestią, o której powinien pamiętać każdy przyszły przedsiębiorca jest przestrzeganie planu zagospodarowania przestrzennego ustalanego na poziomie gminnym.
Jest on istotnym czynnikiem wpływającym na charakter inwestycji, ponieważ w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym organy administracyjne uwzględniają wymagania ładu przestrzennego (w tym urbanistyki i architektury), walory architektoniczne i krajobrazowe, wymagania ochrony środowiska, wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego zabytków oraz dóbr kultury współczesnej, wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi i mienia (oraz potrzeby osób niepełnosprawnych) , walory ekonomiczne przestrzeni, prawo własności, potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa a także potrzeby interesu publicznego. Prywatna inwestycja musi wpisywać się w politykę przestrzenną danej gminy.
Pomimo licznych formalności administracyjnych, z jakimi musi zmierzyć się przedsiębiorca, warto zdecydować się na prowadzenie działalności gospodarczej. Ustawodawca dąży do takich rozwiązań prawnych, aby zaktywizować ludzi mających zacięcie biznesowe do zakładania małych i średnich firm. W warunkach gospodarki rynkowej przepisy prawne mają przede wszystkim spełniać funkcję narzędzia służącego do opłacalnego obrotu środkami finansowymi inwestowanymi w działalność gospodarczą.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. 2006 r. Nr 156 poz.1118 ze zm.)
2. Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003 r. Nr 80 poz.717 ze zm.)
3. Ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2007 r. Nr 155 poz.1095 ze zm.)