Czy rodzic może kupić nieruchomość w imieniu dziecka bez zgody sądu rodzinnego?

Wizyta u notariusza przed kupnem mieszkania

Rodzice postanowili nabyć mieszkanie dla dziecka i po znalezieniu wymarzonej nieruchomości udali się do notariusza. Przed podpisaniem umowy przekazali małoletniemu pieniądze na jej zakup. Notariusz odmówił podpisania aktu notarialnego, bo kupującym była osoba małoletnia, co jego zdaniem przekraczało zwykły zarząd majątkiem dziecka i do czego niezbędna jest zgoda sądu rodzinnego.

Notariusz nie zgodził się na podpisanie aktu notarialnego mimo, że rodzice zadeklarowali pokrywanie kosztów utrzymania nieruchomości do czasu uzyskania pełnoletności przez ich dziecko. Rodzice złożyli zażalenie do sądu okręgowego na odmowę podpisania aktu notarialnego przez notariusza, który zwrócił się z pytaniem do Sądu Najwyższego.

Czy dziecko może kupić mieszkanie?

Sąd Okręgowy w Gliwicach zadał pytanie, czy rodzice mogą bez zezwolenia sądu rodzinnego nabywać dla małoletniego dziecka nieruchomość (odrębną własność lokalu) na podstawie umowy sprzedaży. Środki pieniężne na zakup mieszkania pochodzą wyłącznie z darowizny przekazanej przez rodziców. Jednocześnie rodzice zobowiązują się względem dziecka do pokrywania ciężarów związanych z utrzymaniem nabytego prawa własności do czasu uzyskania przez dziecko pełnoletniości.

Zgoda sądu rodzinnego a zakup mieszkania przez nieletnie dziecko

Sąd Najwyższy w wydanej uchwale orzekł, że zgodnie z przepisami rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu rodzinnego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. Nie mogą również wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko. Nie ma w przepisach definicji czynności przekraczających zwykły zarząd, dlatego jest to oceniane w każdym konkretnym wypadku przez sąd.

Rodzice nie mogą bez zgody sądu rodzinnego nabywać dla dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską nieruchomości także wtedy, gdy środki pieniężne na zakup pochodzą z dokonanej przez nich darowizny.

   Przeczytaj również

Źródła: 

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2019 r., sygn. akt III CZP 85/18

Dz.U.2015.0.2082 t.j. – Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy

Back to top button